Hallo, welkom op mijn blogpagina! Ik ben Claudia Stinne, bouwjaar 1981, coach, auteur en operatieassistent van beroep. Sinds juli 2024 woon samen met mijn vriend op Curaçao. Hiervoor woonden we in Drenthe en ik ben geboren en getogen in Haarlem. We lieten Nederland achter ons, om los te komen uit ‘the rat race’ en wat rustiger te gaan leven. Curaçao heeft deze ‘poko poko’ mentaliteit én altijd mooi weer. Ook dat tweede, past heel goed bij ons.
Ervaringsdeskundige
Helaas (of gelukkig voor jou) ben ik ervaringsdeskundige op het gebied van eetbuien en emotie-eten, sinds 2019 ben ik zo goed als eetbui-vrij en (zoals je verderop leest) specialiseerde ik me erin om anderen van hun eetproblematiek af te helpen.
In het kort denk ik dat de kiem hiervoor is gelegd in mijn basisschooltijd, waarin ik enorm werd gepest. Daarnaast heeft mijn vader zo lang ik me kan herinneren overgewicht gehad en wilde mijn moeder – hierdoor? – voorkomen dat ik diezelfde kant op zou gaan. Met onbedoeld als uitkomst bij mij: een fixatie op eten en (misschien zelf wel) een eetstoornis.
Eén van de eerste dingen die ik me (op het gebied van voeding) weet te herinneren zijn de woorden: “Zorg nou maar dat je niet vóór je puberteit dik wordt, dan hoef je later ook niet aan de lijn te doen.” Dit werd gezegd terwijl ik met mijn hand in de pot met winegums zat… Ik kan het beeld nog zo oproepen.
Gaandeweg ontwikkelde ik een steeds meer verstoorde relatie met eten. In eerste instantie was ik ‘ingeprent’ met de gedachte dat snoepen ‘slecht’ was, waardoor ik het alleen maar méér ging doen en het liefst stiekem… Later breidde dit idee zich ook uit naar allerlei andere voedingsmiddelen.
Wat volgde was een 20-jarige strijd met véél eetbuien (al wist ik toen nog niet wat dat was), soms gevolgd door het uitbraken van de ‘verboden voedingsmiddelen’ én (nog veel erger in mijn beleving) een eeuwige strijd in mijn hoofd rondom alles dat met eten te maken had.
Mijn gewicht bleef redelijk stabiel, maar ik was continu aan het vechten.
Achteraf gezien had ik een eetstoornis zonder dat ik het wist of wilde inzien
Oplossingen
Uiteindelijk leerde ik dit gedrag (en de bijbehorende emoties) door een langdurig coachingstraject los te laten en hervond ik wat ik EETRUST noem:
De vrijheid om te mogen eten wat ik wil eten, zonder labels, zonder schuldgevoel, op de momenten waarop ik écht honger/trek heb (in plaats van wanneer mijn gewoontes of omgeving me vertellen dat ik wel of niet mag) of wanneer ik er bewust voor kies.
Al het ‘niet-functionele eten’ noem ik zelf over-eten, omdat het niet altijd hoeft te gaan om een eetbui. Het kan ook zijn dat je dooreet terwijl je geen honger hebt of eet omdat het sociaal gezien van je verwacht wordt.
Totaal eetbui vrij bestaat niet
Hierboven schreef ik al dat ik niet volledig eetbui-vrij ben en naar mijn idee bestaat die optie ook niet. Soms zit het gewoon allemaal even tegen en krijg je een (eenmalige) terugval. Ik denk dat het niet erg is, zo lang je de signalen en problemen herkent en gaat doen wat er nodig is om weer zo veel mogelijk te herstellen. Misschien blijft het dan bij één incident, misschien is het een periode van ‘terugvallen’. Het wordt alleen onbeheersbaar wanneer je het opgeeft (De gedachte: “Nu maakt het toch allemaal niet meer uit en is alles verloren”) of blijft doorbuffelen tegen beter weten in, in de omstandigheden die je eetbuien uitlokken.
Bij mij is (onder andere) mijn chronische hoofdpijn een trigger. De bijwerkingen van de medicijnen die de hoofdpijn moesten bestrijden hadden een tijd weerslag op mijn eetgedrag (waarbij het grote verschil erin lag dat de ik de strijd in mijn hoofd niet meer aanging) en de chronische vermoeidheid die bij voortdurende hoofdpijn hoort, maakt het ook nog wel eens moeilijk om weloverwogen beslissingen te nemen. Maar, gelukkig is er sinds een jaar of twee adequate behandeling (met 4x per jaar Botox injecties in plaats van medicijnen), waardoor mijn hoofdpijn weer enorm is afgenomen én ik mijn eetgedrag ook (praktisch altijd) weer onder controle heb.
Eetrust staat los van gewicht
Ik ben zwaarder dan ik in 2019 was, maar ik ben wel mentaal volledig in balans en ik accepteer mijn veranderde gewicht. Zeer geleidelijk ben ik (sinds medio 2023) weer aan het afvallen, maar zonder dat ik er iets voor doe of laat. Het is gewoon zo en ik leef ondertussen. Ik herken de alarmsignalen, mijn eigen ondermijnende gedachten en ik weet welke handelingen ik op die momenten het beste kan doen (of laten). Op die manier leef ik met Eetrust. Dat staat dus los van je lichaamsgewicht.
Vaak willen (met name) vrouwen minder wegen dan fysiek gezien bij hun lichaam past (streefgewicht), om dat te bereiken gaan ze allerlei kunstgrepen uitvoeren (diëten, Intermitted Fasting toepassen, voedingsmiddelen vermijden etc.) die uiteindelijk alleen maar tot gevolg hebben dat het lichaamsgewicht toeneemt!
Ik wil je graag helpen om je natuurlijke gewicht te vinden; het gewicht dat bij jou en je lichaam past, waarbij je je gezond voelt, tevreden bent met je eetgedrag én daardoor het spiegelbeeld krijgt wat er bij je past. Je gewicht is een gevolg van je eetkeuzes en vooral van je mentale balans. Het ene is in mijn beleving niet los te zien van het andere en om langdurig bij het eerste te komen (spiegelbeeld en eetkeuzes) zal je moeten werken aan het tweede (mentale balans). Dat is dus compleet omgekeerd als wat de meeste mensen proberen.
Inmiddels kan ik in de volle overtuiging zeggen dat die methode werkt, want ik heb in mijn Eetrust-programma al heel veel mensen begeleid naar meer rust in hun hoofd en een lager getal op de weegschaal.
Via diverse blogs wil ik met je gaan delen wat mij (mijn klanten en mijn Facebookgroep leden) helpt, welke theoretische onderbouwing daarachter ligt en hoe jij de principes om (zoveel mogelijk) eetbuivrij te worden zelf kunt toepassen. Ik wil je namelijk graag helpen om wijs te worden uit het woud van onduidelijkheden rondom ‘voeding’ (waarbij het niet gaat om het eten zelf, maar vaak om het waarom van je drang om te (over)eten.
Laat vooral horen waar je behoefte aan hebt (in de reacties), dan kan ik ook over toegespitste onderwerpen gaan schrijven. Voel je vrij om jezelf onder dit bericht in de reacties voor te stellen. Ik vind het leuk om mijn volgers te leren kennen! En… vergeet je niet aan te melden. Dan mis je geen enkel nieuw blog over dit onderwerp!
0 reacties