Maandelijks kom ik met een paar andere schrijvers bij elkaar via Zoom. Janine van de Raadt – Schrijfcoach en schrijver organiseert dan ‘Samen Pennen’. Aan de hand van korte opdrachtjes schrijven we steeds 10-15 minuten. Hieronder lees je mijn uitwerking van de opdracht: ‘Schrijf een scène aan de hand van een gerecht’.
Koken is haar hobby, al is het op zo’n warme zomerdag minder plezierig om in de keuken te staan boven stomend hete pannen. Alle ramen en deuren staan tegen elkaar open. Ze hoort de anderen kletsen aan de houten picknicktafel vlak onder het keukenraam. Haar kersverse schoonmoeder voert natuurlijk weer het hoogste woord, haar drie kleindochters komen er amper tussen, terwijl de meiden altijd zat te vertellen hebben.
“Het zal ook eens niet,” fluistert ze tegen de kat die rond haar benen krioelt. “Jij krijgt zo eten, ik ga eerst even plassen.” Met haar handen al onder de kraan boent ze ijverig alle restjes rode peper van onder haar nagels vandaan. De verse curry is lekker pittig, want daar houdt het Takkewijf niet van. Koriander smaakt voor haar naar zeep. Het zal een succesmaaltijd worden. Ze grinnikt op de heenweg naar het toilet.
Op de terugroute, als ze haar geurige rode wijn van het aanrecht pakt en op haar blote voeten over de warme tegels loopt, die nog nagloeien van de zon, bekruipt haar een heel ander gevoel. Branderig en warm begint er wat tussen haar benen te gloeien. Ze zet een glimlachje op en schuift aan tafel. Haar knipoog met luchtkusje richting Stefan is haast onmerkbaar. Toch ziet Jasmijn het, te horen aan haar overdreven luide zucht. Josie merkt de reactie van haar oudste zus op, volgt diens blik en vraagt: “Gaat het goed Irene? Je wordt zo rood.”
Irene zelf kan haast niet meer nadenken over wat ze moet zeggen. De roomwitte borden vervagen tot een waterige waas, want het tintelt en brandt zo hevig rondom haar edele delen dat ze het liefst zou schreeuwen. Ze wappert zich koelte toe en tikt daarbij haar kristallen wijnglas om. Met een volle kloink landt het op de tafel. De spetters vallen tussen de planken op haar voeten.
“Dame, wat maak jij er weer een zooitje van!” roept Takkewijf. “Stefan, help dat kind eens even. Wat is er met je Irene? Zeg iets of gedraag je!”
“De pepertjes… ik had kennelijk toch mijn handen niet zo goed gewassen.” Ze knikt onbeholpen naar haar kruis.
“Och schat! Moeten we even spoelen met water?” vraag Stefan zonder een spoor van sarcasme. Zijn stem in en in bezorgd.
Jessica komt niet meer bij van het lachen. Jasmijn roept: “Nee, geen water! Dan verspreidt de capsicaïne zich alleen maar meer! Melk moet je hebben, of suiker, of komkommer erop leggen om de brand eruit te trekken.”
Josie lacht: “Ja joh, gaan jullie vooral even naar de slaapkamer om de brand eruit te trekken.”
Bron foto: Afbeelding van wayhomestudio op Freepik
0 reacties